در لكنت اولیه دوره هایی از لکنت افزایش یافته ممکن است برای چندین ماه طول بکشد و دوره های روانی ممکن است تنها چند روز باشد، وقتی این نشانه ها بیشتر رخ دادند، تنش افزایش می یابد و تقلا بیشتر آشکار می شود. شرطی سازی کلاسیک و عامل موجب افزایش بسامد رفتارهای تقلایی می شود.

الگوهای لکنت کودک پیچیده شده و علائم را به موقعیت های بیشتری گسترش می دهد، باید توجه کنیم که بعضی از کودکان ممکن است در ابتدا لكنت اولیه را بدون گذراندن مرحله لکنت امرزی، نشان دهند. این کودکان از لکنت خود آگاهی دارند چون بارها لكنت کرده اند. ناکامی رایج ترین نگرش این کودکان است. به همین دلیل ممکن است کودک حین لکنت کردن گفتارش را قطع کند و بگوید چرا نمی توانم این کلمه را بگویم.

با اینکه کودک می داند که در گفتارش مشکلی وجود دارد، خود را به عنوان یک گوینده ناتوان در نظر انمی گیرد و نسبت به خودش و لكنتش احساسات خیلی منفی ندارد. به انظر ون رايیر وبلاداستین، دوره ای بودن لکنت باعث می شود که کودک نسبت به خود احساسات منفی شدیدی نداشته باشد.

ویژگیهای لکنت اولیه:

1. نشانه های تنش عضلانی و عجله در لکنت ظاهر می شود، تکرارها سریع و نامنظم و گسیخته.
2. افزایش زیروبمی ممکن است در انتهای تکرار یا کشیده گویی دیده شود.
3. وضع اندامی تولید که ثابت شده بعضی وقتها زمانی که کودک به طور آنی و لحظه ای قادر به شروع کلمه نیست در نتیجه تنش عضلانی به وجود می آید.
4. رفتارهای رهایی گاهی اوقات در افراد دچار لکنت ظاهر می شود که شامل پلک زدن ها، تکان دادن سر و گردن می شود.
5. آگاهی از سختی و احساسات شکست ظاهر می شود، ولی احساسات منفی قوی درباره خودش به عنوان گوینده ندارد.