زبان دو وجه اساسی دارد : تولید زبان و فهم زبان  تولید زبان با پیدایش تفکر و آغاز می شود این اندیشه به نحوی به صورت جمله در می آید و سرانجام این جمله در قالب اصوات بیان می شود . فهمیدن زبان با شنیدن اصواتی آغاز می شود که به آنها در قالب وازه ها معنا می دهیم . با ترکیب  واژه ها جمله می سازیم و به نحوی معنای این جمله را استخراج می کنیم .

با توجه به وجود زبان، سطوح زبان مشخص می شود . نوزادی که متولد می شود تا زمانی که قادر به تکلم است زبان زبان را در سطوح مختلف کسب می کند .  اولین سطوح زبان شنیدن  است .کودک در ابتدای تولد فقط شنونده صرف است .

اصواتی  که از محیط تولید می شود کودک می شنود . دومین سطح زبان  گفتن است ؛ بعد از اینکه مدت زیادی صرف شنیدن شد ، آنگاه  به تدریج توان گفتن نمایان می شود .  سومین سطح زبان خواندن است . هر چند خواندن سخت تر از شنیدن و گفتن است لیکن دو سطح اول مقدمه اکتساب سطح سوم است . پیچیده ترین سطح  زبان نوشتن است .

اکتساب اشکال و سطوح مختلف زبان بر اساس یک ترکیب عمومی رشد صورت میگیرد .سطوح مختلف زبان حائز یک هسته
زبانی است که ارتباط بین آنها را انسجام می بخشد بر این اساس هر گونه تجربه فرد در هر یک از اشکال زبان موجب تقویت
هسته ی مرکزی می شود ، و از این طریق در سهولت یادگیری سایر بخش ها اثر می گذارد . از نظر تکاملی سیستم های زبان شفاهی مقدم بر سایر سیستم هایند. بر این اساس سیستم های خواندن و نوشتن بعد ها به وجود آمده اند .