درمان لکنت زبان با خود القایی

«در این روش نظریه پردازان روش­های متفاوتی را پیشنهاد داده­اند. ودبرگ تلقینات زیر را درست پیش از خواب و بعد از بیدار شدن مؤثر می­داند. رابین پیشنهاد می­کند که به کمک خودالقایی می­توان بر ترس از لکنت می­شود غلبه کرد. وان پیر بر تلقینات مثبت تاکید دارد. اشمالز تأکید می­کند که فرد لکنتی باید باید ذهنی آرام داشته باشد و احساس امنیت کند و به روش درمانی اعتقاد داشته باشد و

تمریناتی که پیشنهاد می­کند عبارتند از:

1-انجام تمرینات تنفسی دم و بازدم در شروع گفتار

2- راحت کردن تنفسی و شل کردن حرکات و اندام­های تولید صدا

3- استفاده از صدای بم

4- آرام و شمرده صحبت کردن

5-ذخیر داشتن اکسیژن، هنگام شروع به صحبت

6- تمرکز بر انقباض شکم

7-انتقال سریع از تولید گفتار به صوت، با تکیه بر آهنگ آن

8- صحبت بدون جمله مکث در قالب»(دهقانی هشتجین، 1374: 15).

تلقین در درمان لکنت تاثیری ندارد

« در بسیار از موارد، به ویژه در انواع پیشرفتة لکنت در بزرگسالان، درمان از راه تلقین پیشنهاد شده است. دلایل طرفداران این شیوه عبارتند از:

الف- لکنت متغیر است و افراد دارای لکنت بر روی یک کلمه خاص دچاره لکنت نمی شوند.

ب- لکنت تا حد زیادی متغیر بوده و به ندرت تک علامتی است.

ج-شدت لکنت بر حسب تناوب و مدت زمان و شرایط مختلف، متغیر است.

ح- در بسیاری موارد، به­طور موقت، گفتار فرد روان می­شود»(دهقانی هشتجین، 1374: 24).